Ασφαλιστικά δικαιώματα μετακινούμενων εργαζομένων εντός ΕΕ: η υπόθεση C-189/14 του ΔΕΕ
Αναδημοσιεύουμε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Euobserver, αφιερωμένο στην υπόθεση Bogdan Chain κατά Atlanco Ltd που τέθηκε μυστηριωδώς στην κρίση του ΔΕΕ μέσα στο 2015, μόνο για να αρχειοθετηθεί λίγους μήνες αργότερα, χωρίς ποτέ να οδηγήσει σε απόφαση. Το αντικείμενο της υπόθεσης αυτής ήταν φλέγον, καθότι αφορούσε τα ασφαλιστικά δικαιώματα μετακινούμενων εργαζομένων μεταξύ περισσότερων κρατών μελών της ΕΕ, ένα ζήτημα που παρουσιάζει ενδιαφέρον για περισσότερα από 3 εκ. Ευρωπαίους.
Η διαφορά ανέκυψε μεταξύ του Πολωνού Bogdan Chain και της κυπριακής εταιρίας ευρέσεως εργασίας Atlanco Ltd με πραγματική έδρα στο Δουβλίνο. Η Atlanco είχε τοποθετήσει τον Chain σε διάφορα πόστα στη Ρουμανία, την Ολλανδία, τη Γαλλία, τη Νορβηγία, το Βέλγιο και αλλού. Η πρακτική της εταιρίας ήταν να καταβάλλει στην Κύπρο τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων που έστελνε για εργασία σε διάφορα σημεία της ΕΕ, επωφελούμενη έτσι από το Κυπριακό ασφαλιστικό σύστημα, που είναι το φθηνότερο στην Ευρώπη. Η πρακτική αυτή έβρισκε έρεισμα στη θεμελιώδη ελευθερία κίνησης των προσώπων στην εσωτερική αγορά της ΕΕ, η οποία επιβάλλει όπως οι εργοδοτικές εισφορές για τους μετακινούμενους εργαζομένους καταβάλλονται σε ένα από τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη μόνο. Παρόλα αυτά, η προφανής δικαιοδοτική άγρα στην οποία επιδιδόταν η Atlanco δεν έγινε δεκτή αδιαμαρτύρητα σε όλα τα κράτη μέλη. Στη Νορβηγία ο παραπάνω εργαζόμενος κλήθηκε να πληρώσει πρόστιμο 4.000 ευρώ επειδή δεν αποδεικνυόταν πληρωμή των ασφαλιστικών του εισφορών, ενώ, όταν το 2014 αυτός υπέστη έμφραγμα, οι αρμόδιες Πολωνικές Αρχές αρνήθηκαν να του χορηγήσουν επίδομα αναπηρίας, επειδή οι ασφαλιστικές του υποχρεώσεις δεν ήταν εκπληρωμένες στο ακέραιο.
Τελικά ο Chain φαίνεται να κινήθηκε κατά της Atlanco και στα πλαίσια της εν λόγω διαφοράς υποβλήθηκε προδικαστική παραπομπή στο ΔΕΕ με το εξής ερώτημα: ποια η εφαρμοστέα νομοθεσία στην ένδικη υπόθεση κοινωνικής ασφάλισης, όπως αυτή προσδιορίζεται από τον Κανονισμό της ΕΕ 883/2004, μεταξύ αυτής της έδρας της εταιρίας προσωρινής απασχόλησης και εκείνης του τόπου παροχής της εργασίας (lex loci laboris);
Αφού ο Γενικός Εισαγγελέας του ΔΕΕ Yvos Bot είχε ήδη διατυπώσει τις προτάσεις του υπέρ του δικαίου της έδρας της εταιρίας, το ΔΕΕ έλαβε επιστολή του προσφεύγοντος Bogdan Chain, με την οποία ο τελευταίος ζητούσε από το δικαστήριο να απόσχει από την περαιτέρω εξέταση της υπόθεσης. Πράγματι, η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο.
Στο άρθρο του Euobserver που αναδημοσιεύουμε παρατίθεται όλο το παρασκήνιο της παραπάνω προσφυγής στο ΔΕΕ και υποστηρίζεται ότι αυτή έγινε εν αγνοία του φερόμενου ως προσφεύγοντος και ουσιαστικά η όλη αντιδικία υποκινήθηκε από την Atlanco για να δημιουργηθεί νομολογιακό προηγούμενο.
Διαβάστε το άρθρο εδώ.
