Δεν είναι νόμιμη η χρέωση των έντυπων λογαριασμών ρεύματος, λέει το ΔΕΕ

Απόφαση ΔΕΕ C-294/18 της 2-5-2019: Διαφορετική χρέωση ανάλογα με τον τρόπο τιμολογισης της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας – Κόστος πρόσβασης στα στοιχεία του λογαριασμού ηλεκτρικού ρεύματος – Προώθηση της ηλεκτρονικής τιμολογισης – Οδηγία 2012/27

Περιστατικά 
Η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας που πωλείται από τη φιλανδική εταιρία Oulun Sähkönmyynti αποτελείται από ένα μηνιαίο πάγιο ποσό για τα τέλη πρόσβασης στο δίκτυο και από την τιμή της ενέργειας με βάση την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος. Τα τέλη πρόσβασης στο δίκτυο ανέρχονται συνήθως σε 2,50 ευρώ μηνιαίως. Από 1ης Ιανουαρίου 2016, η εταιρία  χορήγησε έκπτωση 1 ευρώ επί των τελών πρόσβασης στο δίκτυο στους πελάτες που είχαν επιλέξει την ηλεκτρονική τιμολόγηση και όχι σε εκείνους που είχαν επιλέξει άλλους τρόπους τιμολόγησης, όπως είναι ο έντυπος λογαριασμός κλπ. Η φιλανδική υπηρεσία ενέργειας έκρινε ότι η έκπτωση αυτή ισοδυναμούσε με χρέωση στους πελάτες που δεν είχαν επιλέξει την ηλεκτρονική τιμολόγηση του ποσού του 1 ευρώ για τους δικούς τους λογαριασμούς. Τέτοια χρέωση απαγορεύεται από το Ενωσιακό δίκαιο. Η υπόθεση έφτασε στο ΔΕΕ με προδικαστικη παραπομπή.

Απόφαση ΔΕΕ (απόσπασμα) 
Το άρθρο 11 της οδηγίας 2012/27, το οποίο φέρει τον τίτλο «Κόστος πρόσβασης στα στοιχεία που αφορούν τη μέτρηση και την τιμολόγηση», ορίζει στην παράγραφό του 1 τα εξής:
«Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι τελικοί καταναλωτές λαμβάνουν ατελώς όλους τους […] λογαριασμούς και τα στοιχεία για την κατανάλωση ενέργειας και ότι η πρόσβαση των τελικών καταναλωτών στα στοιχεία για την κατανάλωσή τους είναι επίσης δωρεάν.»
Το παράρτημα VII της οδηγίας 2012/27, με τίτλο «Ελάχιστες απαιτήσεις τιμολόγησης και πληροφοριών τιμολόγησης με βάση την πραγματική κατανάλωση», διευκρινίζει στο σημείο του 1.1, το οποίο αφορά την «[τ]ιμολόγηση με βάση την πραγματική κατανάλωση», τα εξής:
«Προκειμένου οι τελικοί καταναλωτές να μπορούν να ρυθμίζουν την ενεργειακή τους κατανάλωση, η τιμολόγηση θα πρέπει να γίνεται με βάση την πραγματική κατανάλωση τουλάχιστον άπαξ ετησίως, οι δε πληροφορίες για την τιμολόγηση θα πρέπει να διατίθενται τουλάχιστον ανά τρίμηνο εφόσον έχουν ζητηθεί ή οι καταναλωτές έχουν επιλέξει να λαμβάνουν ηλεκτρονική τιμολόγηση, διαφορετικά δύο φορές ανά έτος. Το φυσικό αέριο που χρησιμοποιείται μόνο για μαγειρική δύναται να εξαιρείται από την απαίτηση αυτή». 
Κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, για την ερμηνεία ορισμένης διάταξης του δικαίου της Ένωσης πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όχι μόνον το γράμμα της, αλλά και το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται και οι σκοποί που επιδιώκονται με τη ρύθμιση της οποίας αυτή αποτελεί μέρος [αποφάσεις της 2ας Σεπτεμβρίου 2015, Surmačs, C‑127/14, EU:C:2015:522, σκέψη 28, και της 16ης Νοεμβρίου 2016, DHL Express (Austria), C‑2/15, EU:C:2016:880, σκέψη 19].

Γραμματική ερμηνεία 
Όπως προκύπτει από το γράμμα του άρθρου 11, παράγραφος 1, της οδηγίας 2012/27, η διάταξη αυτή προβλέπει απλώς την υποχρέωση των κρατών μελών να μεριμνούν προκειμένου οι επιχειρήσεις λιανικής πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας να εξασφαλίζουν ότι οι τελικοί καταναλωτές λαμβάνουν δωρεάν τους λογαριασμούς τους και τα στοιχεία που αφορούν την τιμολόγηση της ενέργειας που καταναλώνουν, χωρίς να επιβάλλει καμία πρόσθετη απαίτηση σε σχέση με την υποχρέωση αυτή. Ως εκ τούτου, εφόσον οι λογαριασμοί και τα στοιχεία που αφορούν την τιμολόγηση παρέχονται δωρεάν στους τελικούς καταναλωτές, η εν λόγω διάταξη δεν εμποδίζει τη χορήγηση στον ενδιαφερόμενο πελάτη έκπτωσης επί των τελών πρόσβασης στο δίκτυο.

Τελολογικη ερμηνεία 
Άλλωστε, σύμφωνα με το άρθρο της 1, η οδηγία 2012/27 έχει ως αποκλειστικό σκοπό να θεσπίσει κοινό πλαίσιο μέτρων για την προώθηση της ενεργειακής απόδοσης εντός της Ένωσης, προκειμένου να διασφαλιστεί η επίτευξη του στόχου που έχει θέσει η Ένωση για αύξηση κατά 20 % της ενεργειακής απόδοσης έως το έτος 2020, και να προετοιμάσει το έδαφος για περαιτέρω βελτιώσεις της ενεργειακής απόδοσης πέραν της προαναφερόμενης χρονολογίας (απόφαση της 7ης Αυγούστου 2018, Saras Energía, C-561/16, EU:C:2018:633, σκέψη 24).
Επιπλέον, από το άρθρο 10, παράγραφος 3, στοιχείο βʹ, της εν λόγω οδηγίας, κατά το οποίο τα κράτη μέλη «διασφαλίζουν ότι στους τελικούς καταναλωτές προσφέρεται η επιλογή ηλεκτρονικών τιμολογιακών πληροφοριών και τιμολόγησης», προκύπτει η βούληση προώθησης της ηλεκτρονικής τιμολόγησης.
Συνεπώς, εφόσον τηρείται η απαίτηση του άρθρου 11 παρ. 1 της οδηγίας 2012/27, σύμφωνα με την οποία οι λογαριασμοί και τα στοιχεία που αφορούν την τιμολόγηση παρέχονται στους τελικούς καταναλωτές δωρεάν, έκπτωση επί των τελών πρόσβασης στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας για όσους καταναλωτές επιλέγουν ηλεκτρονική τιμολογιση δεν αντιτίθεται στους σκοπούς που επιδιώκει η οδηγία.

Σχολιο: 
Συγκυριακα, στα πλαίσια της παραπάνω υπόθεσης το ΔΕΕ καταπιάστηκε με ένα θέμα ιδιαίτερα επίκαιρο για την ελληνική εννομη τάξη. Συγκεκριμένα, το ζήτημα κατά πόσο δικαιούται ένας πάροχος ηλεκτρικής ενέργειας  στα πλαίσια προώθησης της υπηρεσίας ebill να επιβαρύνει τους έντυπους λογαριασμούς με ειδική χρέωση (εκ-)τυπωσης. Το δικαστήριο υποδεικνύει ειδική νομοθεσία της ΕΕ, η οποία επιβάλλει όπως οι λογαριασμοί και τα στοιχεία που αφορούν την τιμολόγηση ηλεκτρικού ρεύματος παρέχονται στους καταναλωτές δωρεάν. Βεβαιως δικαιολογείται από λόγους προστασίας του περιβάλλοντος και μείωσης των λειτουργικών εξόδων του παροχου, να δίνονται κίνητρα στους καταναλωτές να επιλέγουν ηλεκτρονική τιμολόγηση και ενημέρωση για τις καταναλώσεις τους. Μια τέτοια πολιτική μπορεί να εφαρμόζεται νόμιμα πχ μέσω εκπτώσεων, ελαφρυνσεων και προσφορών για τους καταναλωτές που επιλέγουν την ηλεκτρονική τιμολόγηση. Ακόμα μάλιστα και με την ελάττωση της περιοδικοτητας έκδοσης των εντύπων ενημερώσεων κατανάλωσης (πχ ανά 3μηνο αντί για 2μηνο). Σε καμία περίπτωση όμως δεν επιτρέπεται να χρεώνονται όσοι λογαριασμοί εκδίδονται εντυπα για να υποχρεωθεί ο καταναλωτής να επιλέξει την υπηρεσία ebill. 
 
Ελένη Τζούλια, Δρ. Νομικής, Δικηγόρου
 
Θυμηθείτε κι αυτά
prev next

Πριν φύγετε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.