Δικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας παππούδων & γιαγιάδων με τέκνο που κατοικεί σε άλλο κράτος

ΔΕΕ C-335/17, 31-5-2018, Neli Valcheva κατά Γεωργίου Μπαμπαναράκη: 

Η Ν. Valcheva είναι η γιαγιά του Χρήστου Μπαμπαναράκη, ο οποίος γεννήθηκε την 8η Απριλίου 2002 από τον γάμο της Mariana Koleva, θυγατρός της Ν. Valcheva, με τον Γεώργιο Μπαμπαναράκη. Ο γάμος αυτός λύθηκε με απόφαση ελληνικού δικαστηρίου, το οποίο ανέθεσε την επιμέλεια του Χρήστου Μπαμπαναράκη στον πατέρα του. Το ελληνικό δικαστήριο καθόρισε τον τρόπο ασκήσεως του δικαιώματος προσωπικής επικοινωνίας της μητέρας με το παιδί, ο οποίος περιελάμβανε επαφές μέσω διαδικτύου και τηλεφωνικές επαφές καθώς και προσωπικές συναντήσεις, στην Ελλάδα, διάρκειας ορισμένων ωρών, μία φορά τον μήνα.

Η Ν. Valcheva, υποστηρίζοντας ότι αδυνατεί να διατηρήσει ποιοτική επαφή με τον εγγονό της και ότι έχει ζητήσει συναφώς τη συνδρομή των ελληνικών αρχών χωρίς όμως αποτέλεσμα, ζήτησε από πρωτοβάθμιο βουλγαρικό δικαστήριο, βάσει του άρθρου 128 του οικογενειακού κώδικα, να καθορίσει τους όρους ασκήσεως του δικαιώματος προσωπικής επικοινωνίας με τον ανήλικο εγγονό της. Ζήτησε να της παρασχεθεί το δικαίωμα να τον βλέπει τακτικά, ορισμένα Σαββατοκύριακα τον μήνα και να τον φιλοξενεί δύο φορές τον χρόνο, για μία ή δύο εβδομάδες, κατά τις διακοπές του.

Το εν λόγω πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκρινε ότι δεν είχε διεθνή δικαιοδοσία να εξετάσει την αγωγή της Ν. Valcheva. Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο στο οποίο αυτή προσέφυγε επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση, στηριζόμενο στον κανονισμό 2201/2003. Έκρινε ότι ο κανονισμός αυτός έχει εφαρμογή σε υποθέσεις που αφορούν το δικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας με το παιδί ενός ευρύτερου οικογενειακού κύκλου, στον οποίο συμπεριλαμβάνονται οι παππούδες και οι γιαγιάδες του, και ότι, βάσει του άρθρου 8 του κανονισμού αυτού, διεθνή δικαιοδοσία επί της εν λόγω αγωγής έχουν τα δικαστήρια του κράτους μέλους στο οποίο το παιδί είχε τη συνήθη διαμονή του κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής, ήτοι τα ελληνικά δικαστήρια.

Η Ν. Valcheva άσκησε αναίρεση ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου. Το δικαστήριο αυτό επισημαίνει ότι συμμερίζεται ουσιαστικά την εκτίμηση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, αλλά προσθέτει ότι, προκειμένου να προσδιοριστεί το έχον διεθνή δικαιοδοσία δικαστήριο, είναι αναγκαίο να εξακριβωθεί κατά πόσον ο κανονισμός 2201/2003 έχει εφαρμογή στο δικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας των παππούδων και γιαγιάδων.

Υπό τις συνθήκες αυτές, το Varhoven kasatsionen sad (Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο, Βουλγαρία) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο ΔΕΕ το ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα:

«Έχει ο διαλαμβανόμενος στο άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ, και στο άρθρο 2, σημείο 10, του κανονισμού [2201/2003] όρος “δικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας” την έννοια ότι αφορά όχι μόνον την προσωπική επικοινωνία μεταξύ των γονέων και του παιδιού, αλλά και την προσωπική επικοινωνία με άλλους συγγενείς εκτός των γονέων, και συγκεκριμένα με τον παππού και τη γιαγιά;»

Το ΔΕΕ απεφάνθη ότι:

Η έννοια του «δικαιώματος προσωπικής επικοινωνίας» του άρθρου 1, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ, και του άρθρου 2, σημεία 7 και 10, του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1347/2000, πρέπει να ερμηνευθεί ως περιλαμβάνουσα το δικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας των παππούδων και των γιαγιάδων με τα εγγόνια τους.

Θυμηθείτε κι αυτά
prev next

Πριν φύγετε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.