Ποιος ο λόγος πρόβλεψης της “βουλευτικής ασυλίας”;

Σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα στους Βουλευτές απονέμεται «βουλευτική ασυλία», που περιλαμβάνει το «ανεύθυνο», το «ακαταδίωκτο» και το «δικαίωμα άρνησης μαρτυρίας» για πληροφορίες που περιήλθαν σε γνώση τους κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Οι κρίσιμες διατάξεις περιλαμβάνονται στα άρθρα 61 και 62, που παρατίθενται παρακάτω:

Άρθρο 61: (Ανεύθυνο των βουλευτών)

1. O βουλευτής δεν καταδιώκεται ούτε εξετάζεται με οποιονδήποτε τρόπο για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων.
2. O βουλευτής διώκεται μόνο για συκοφαντική δυσφήμηση, κατά το νόμο, ύστερα από άδεια της Bουλής. Aρμόδιο για την εκδίκαση είναι το Eφετείο. H άδεια θεωρείται ότι οριστικά δε δόθηκε, αν η Bουλή δεν αποφανθεί μέσα σε σαράντα πέντε ημέρες αφότου η έγκληση περιήλθε στον Πρόεδρο της Bουλής. Aν η Bουλή αρνηθεί να δώσει την άδεια ή αν περάσει άπρακτη η προθεσμία, η πράξη θεωρείται ανέγκλητη.
H παράγραφος αυτή έχει εφαρμογή από την προσεχή βουλευτική περίοδο.
3. O βουλευτής δεν έχει υποχρέωση μαρτυρίας για πληροφορίες που περιήλθαν σ’ αυτόν ή δόθηκαν από αυτόν κατά την άσκηση των καθηκόντων του, ούτε για τα πρόσωπα που του εμπιστεύθηκαν τις πληροφορίες ή στα οποία αυτός τις έδωσε.

Άρθρο 62: (Ακαταδίωκτο των βουλευτών)

Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος. Επίσης δεν διώκεται για πολιτικά εγκλήματα βουλευτής της Bουλής που διαλύθηκε, από τη διάλυσή της και έως την ανακήρυξη των βουλευτών της νέας Bουλής.
H άδεια θεωρείται ότι δεν δόθηκε, αν η Bουλή δεν αποφανθεί μέσα σε τρεις μήνες αφότου η αίτηση του εισαγγελέα για δίωξη διαβιβάστηκε στον Πρόεδρο της Bουλής.
H τρίμηνη προθεσμία αναστέλλεται κατά τη διάρκεια των διακοπών της Bουλής.
Δεν απαιτείται άδεια για τα αυτόφωρα κακουργήματα.
Παρόμοια δικαιώματα κατοχυρώνονται και σε αλλοδαπές έννομες τάξεις σε όλο τον κόσμο. Σκοπός είναι η κατοχύρωση του λειτουργήματος του Βουλευτή, ο οποίος δια της ασυλίας απελευθερώνεται στη σκέψη και τη γνώμη του. Παρόλα αυτά, σε αρκετά κράτη η βουλευτική ασυλία ερμηνεύεται ευρέως, ώστε να απαγορεύεται η δίωξη Βουλευτή όχι μόνο αναφορικά με αδικήματα που διέπραξε στα πλαίσια της άσκησης των καθηκόντων του, αλλά και γενικότερα. Η χώρα μας, που ακολουθούσε το εν λόγω σύστημα, έχει καταδικαστεί δις από το ΕΔΔΑ για το λόγο αυτό [], με αποτέλεσμα πλέον να εξετάζεται κάθε φορά in conreto υπό το πρίσμα της ΕΣΔΑ και με γνώμονα την αρχή της αναλογικότητας κατά πόσο μια πράξη είναι συναφής με την άσκηση των καθηκόντων του Βουλευτή, και άρα καλύπτεται από το ακαταδίωκτο, ή όχι.
Το άρθρο του Economist που αναδημοσιεύουμε αναφέρει ενδιαφέροντα – αν και ακραία – παραδείγματα από διάφορα κράτη, για να καταδείξει πώς εννοείται παγκοσμίως η έννοια της βουλευτικής ασυλίας. Επισημαίνει δε, ότι η άμβλυνση του ακαταδίωκτου των Βουλευτών και ο περιορισμός της ασυλίας τους δεν αποδίδει πάντα την κατοχύρωση της δημοκρατίας και της ορθής απονομής της δικαιοσύνης. Για να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί, προυποτίθεται πάταξη της διαφθοράς και εξυγίανση τόσο της κοινωνίας όσο και της πολιτικής σκηνής σε ένα κράτος.
Διαβάστε οι ίδιοι την εν λόγω τοποθέτηση εδώ.
Θυμηθείτε κι αυτά
prev next

Πριν φύγετε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *