Συζητείται ευνοϊκή προσθήκη στον ΠΚ για κρατούμενες μητέρες
Από το νέο συνεργάτη του Justina.gr
κ. Αντώνη Μπιδέρη, Δικηγόρο Βέροιας-Δημοσιογράφο
Συζητείται ευνοϊκή προσθήκη στον ΠΚ για κρατούμενες μητέρες
Τη δυνατότητα να εκτίσουν μέρος της ποινής τους μαζί με τα ανήλικα τέκνα τους, επιχειρεί να δώσει ο νομοθέτης, υπό προϋποθέσεις, στις καταδικασμένες σε ποινή στερητική της ελευθερίας μητέρες. Ειδικότερα στο άρθρο 20 του σχεδίου νόμου που βρίσκεται υπό συζήτηση στη βουλή, επιχειρούνται τροποποιήσεις στον Ποινικό Κώδικα. Η ευνοϊκή ρύθμιση αναφορικά με τις κρατούμενες μητέρες προτείνεται να αφορά επί πλέον εκείνες, στις οποίες έχει επιβληθεί πρόσκαιρη κάθειρξη, εφόσον τα τέκνα τους, αν και ενήλικα. αδυνατούν να αυτοεξυπηρετηθούν λόγω νόσου ή αναπηρίας.
Συγκεκριμένα στο άρθρο 56 ΠΚ , «τρόπος εκτέλεσης ποινών και μέτρων ασφαλείας», συζητείται η προσθήκη 4ης παραγράφου ως εξής:
«Μητέρα ανήλικου τέκνου που καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης δύναται να εκτίσει την ποινή ή μέρος της ποινής στην κατοικία της μέχρι το ανήλικο τέκνο της να συμπληρώσει την ηλικία των πέντε ετών, εκτός αν με ειδική αιτιολογία κριθεί ότι η έκτιση της ποινής σε κατάστημα κράτησης είναι απολύτως αναγκαία για να αποτραπεί αυτή από την τέλεση άλλων αντίστοιχης βαρύτητας εγκλημάτων, λαμβανομένου ιδίως υπόψη του βέλτιστου συμφέροντος του ανηλίκου. Εάν οι παραπάνω προϋποθέσεις υπάρχουν κατά την εκδίκαση της υπόθεσης, αποφασίζει το δικαστήριο που επιβάλει την ποινή. Σε κάθε άλλη περίπτωση, αποφασίζει το συμβούλιο πλημμελειοδικών μετά από αίτηση της καταδικασμένης. Οι διατάξεις της κατ΄ οίκον έκτισης της ποινής δύνανται να έχουν εφαρμογή και σε μητέρες καταδικασμένες σε ποινή κάθειρξης μέχρι δέκα έτη, εφόσον το τέκνο αδυνατεί να αυτοεξυπηρετηθεί λόγο νόσου ή αναπηρίας. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται αναλογικά οι όροι της παραγράφου 3 του παρόντος.»
Διαπιστώνεται ξεκάθαρα το ενδιαφέρον του νομοθέτη αφ΄ ενός για την προστασία του συμφέροντος του ανηλίκου ως σπουδαίου, αφ’ ετέρου η απόπειρα εναρμόνισης της ποινικής νομοθεσίας με την διάταξη του άρθρου 21 του Συντάγματος που ορίζει ότι «η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους.»
Παράλληλα επαληθεύεται αρμόζουσα «ειδική συμπεριφορά του κράτους» προς ομάδες συνανθρώπων μας που έχουν ανάγκη «ειδικής φροντίδας» όπως εξασφαλίζεται ευθέως στις διατάξεις του Συντάγματος στο αρθρ 21 παρ. 2 «… καθώς και όσοι πάσχουν από ανίατη σωματική ή πνευματική νόσο έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος» και στην παρ. 3 του ίδιου άρθρου, «το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων».