Η αυτόνομη Ενωσιακή έννοια του ενδιαμέσου εμπόρου
… ενόψει των προκλήσεων του ψηφιακού περιβάλλοντος
Στο Ενωσιακό δίκαιο για την προστασία του καταναλωτή ο όρος «ενδιάμεσος» αναφέρεται ρητά μόνο στο προοίμιο της Οδηγίας 1999/44/ΕΚ. Εμφανίζεται όμως συχνά σε συναφή μη κανονιστικά κείμενα της ΕΕ , ενώ χρησιμοποιείται ευρέως και από τον Ενωσιακό δικαστή. Θεωρείται ως εκ τούτου δόκιμος για να περιγράψει κάθε πρόσωπο, μέσω του οποίου ένας εμπορευόμενος συναλλάσσεται με καταναλωτές. Η συναλλακτική δραστηριότητα του ενδιαμέσου ρυθμίστηκε πρώτη φορά με την Οδηγία 2005/29 για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.
Το περιεχόμενο των υποχρεώσεων του ενδιαμέσου και η έκταση της ευθύνης του έναντι των καταναλωτών αποτελεί διαχρονικά αντικείμενο προβληματισμού. Νέες προκλήσεις για τον εφαρμοστή του καταναλωτικού δικαίου επιφυλάσσει η τριμερής σχέση που αναπτύσσεται στο περιβάλλον της επιγραμμικής οικονομίας μεταξύ παρόχου υπηρεσιών πλατφόρμας, επιχειρηματικού και τελικού χρήστη. Οι πάροχοι επιγραμμικών υπηρεσιών θα μπορούσαν να εκληφθούν ως ενδιάμεσοι των επιχειρηματικών χρηστών τους, υπό την έννοια ότι συμμετέχουν στην προώθηση των πωλήσεων και στη σύναψη ή/και εκτέλεση των συμβάσεων αυτών με τους τελικούς χρήστες. Τι υποχρεώσεις συνεπάγεται όμως για τον πάροχο η θεώρηση αυτή και κατά πόσον συνάδει με την αληθή βούληση του Ενωσιακού νομοθέτη; Εν τέλει, πώς επιμερίζεται η ευθύνη για την προσβολή των συμφερόντων του καταναλωτή μεταξύ επιγραμμικής πλατφόρμας και επιχειρηματικών χρηστών;
Με την πρόσφατη αναθεώρηση του καταναλωτικού δικαίου από την Οδηγία 2019/2161 (“Omnibus”), που μεταφέρθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με τον Ν. 4933/2022, ρυθμίστηκαν επιμέρους εμπορικές πρακτικές που συνδέονται με υπηρεσίες πλατφόρμας, ενώ θεσπίστηκαν υποχρεώσεις προσυμβατικής ενημέρωσης προς τον καταναλωτή, που βαραίνουν ειδικά τους παρόχους επιγραμμικών αγορών.
Με σκοπό να συνδράμει στην ερμηνεία των νέων αυτών διατάξεων, ιδίως δε του νέου άρθρου 3βα΄ Ν. 2251/1994, η μελέτη Τζούλια, Ο «ενδιάμεσος» έμπορος στο δίκαιο προστασίας του καταναλωτή και ο «επιγραμμικός ενδιάμεσος» του Ν. 4933/2022, ΕπισκΕΔ 2023, σελ. 63 επ., διερευνά την ιδιότητα του ενδιαμέσου σφαιρικά και εξετάζει ειδικότερα: α) τα κριτήρια για την απονομή της ιδιότητας αυτής σε ένα πρόσωπο, β) τις υποχρεώσεις του ενδιαμέσου και την έκταση της ευθύνης του υπό το πρίσμα του δικαίου για τον B2C αθέμιτο ανταγωνισμό και για τις καταναλωτικές συμβάσεις, γ) την ιδιότητα του «επιγραμμικού ενδιαμέσου» και τις σχέσεις αυτού με επιχειρηματικούς και τελικούς χρήστες του διαδικτύου, από τη σκοπιά του καταναλωτικού δικαίου.
Διαβάστε την, εδώ: https://www.sakkoulas.gr/el/editions/episkopisi-emporikou-dikaiou/
