Επισκόπηση της Συμφωνίας των Παρισίων του 2015 & οι νέες εξελίξεις λίγο πριν το Μαρόκο

Το Justina.gr αναδημοσιεύει άρθρο της κας Δήμητρας Καλύβα, τελειόφοιτης φοιτήτριας του τμήματος Διεθνών Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου, μέλους του 5μελούς συμβουλίου του Ομίλου Διεθνών και Ευρωπαϊκών Θεμάτων.

Το άρθρο αναφέρεται στην επίτευξη του πρώτου στόχου της Συμφωνίας των Παρισίων για την Κλιματική Αλλαγή του 2015 (COP21), που αυτομάτως θέτει την Συμφωνία σε ισχύ 1 μήνα πριν τη Συνδιάσκεψη στο Μαρόκο (COP22). Οι μαζικές επικυρώσεις την Συμφωνίας κυρίως από τους μεγαλύτερους ρυπαντές του πλανήτη (Κίνα, ΗΠΑ, Ινδία) ξεπέρασαν το απαιτούμενο 55% των χωρών και πλέον με 56,75% η πρώτη διεθνής, νομικά δεσμευτική, συμφωνία για το κλίμα θα τεθεί σε ισχύ, εφόσον πληρούνται όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις και μάλιστα πολύ συντομότερα από το αναμενόμενο…

Διαβάστε το άρθρο παρακάτω:

[Πρώτη δημοσίευση στο site του Ομίλου Διεθνών και Ευρωπαϊκών θεμάτων.]


“Η αλλαγή του κλίματος αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες -αν όχι την κύρια- παγκόσμιες προκλήσεις. Η επιστήμη έχει αποδείξει, πως οι αλλαγές στο κλίμα έχουν σοβαρές και εκτεταμένες επιπτώσεις τόσο στο ανθρώπινο είδος όσο και στα φυσικά οικοσυστήματα. Η Διεθνής Κοινότητα έχει επανειλημμένως προσπαθήσει να περιορίσει το ζήτημα αυτό, να προτείνει λύσεις μέσω Παγκόσμιων Συνόδων στα πλαίσια του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Η πρώτη Σύνοδος έγινε τον Ιούνιο του 1972 στην Στοκχόλμη κατά την οποία για πρώτη φορά το ζήτημα του περιβάλλοντος τέθηκε στην πολιτική ατζέντα.

43 χρόνια αργότερα σε άλλη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα αυτή την φορά, στο Παρίσι, συγκαλείται η Παγκόσμια Σύνοδος των Παρισίων για το κλίμα, τον Δεκέμβριο του 2015. Συμμετείχαν 195 χώρες, οι ηγέτες των οποίων κατέληξαν μετά από 2 εβδομάδες διαπραγματεύσεων στην υπογραφή μιας Νομικής Σύμβασης Παγκόσμιας Ισχύος που αποτελεί προϊόν συμβιβασμού και δυναμικής βούλησης 195 κρατών. Είναι αναμφισβήτητα μια πρωτοφανής συμφωνία κρατών που θέτουν μακροπρόθεσμους στόχους. Η Συμφωνία των Παρισίων θα αντικαταστήσει το Πρωτόκολλο του Κιότο που υπεγράφη το 1992.

  • Τι προβλέπει η Συμφωνία

Η συμφωνία, η οποία θα τεθεί σε ισχύ το 2020, φιλοδοξεί να μειώσει την υπερθέρμανση «πέρα από τους δύο βαθμούς Κελσίου». Ο στόχος είναι να μειωθεί στους ενάμιση βαθμούς Κελσίου.

Οι παγκόσμιες εκπομπές άνθρακα θα πρέπει να αρχίσουν να μειώνονται το ταχύτερο δυνατό. Στο δεύτερο μισό του αιώνα οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα πρέπει να μειωθούν στα επίπεδα που μπορούν να απορροφούν τα δάση, έτσι ώστε να επιτευχθεί μια ισορροπία μηδενικών καθαρών εκπομπών.

Όλες οι χώρες θα εγγραφούν σε κοινό σύστημα αναφοράς, παρακολούθησης και επιβεβαίωσης των εκπομπών.

Από το 2020 οι ανεπτυγμένες χώρες θα προσφέρουν βοήθεια 100 δισ. δολαρίων το χρόνο προκειμένου να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να στραφούν σε καθαρές πηγές ενέργειας και να αντιμετωπίσουν τις καταστροφές που φέρνει η κλιματική αλλαγή, με την υπόσχεση ότι το κονδύλι αυτό θα αυξηθεί στο μέλλον.

Δεν υπάρχει πάντως πρόβλεψη για οικονομική αποζημίωση των χωρών που πλήττονται από φυσικές καταστροφές λόγω ανόδου της θερμοκρασίας.

  • Ποιος ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Για ιστορική συμφωνία κάνει λόγο η ΕΕ, η οποία σημειώνει ότι «μετά από τόσα χρόνια διαρκών προσπαθειών, πετύχαμε μία πολύ σημαντική νίκη για την Ευρώπη». «Το οφείλουμε στις μελλοντικές γενεές να περιορίσουμε τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής» δήλωσε o πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Η ΕΕ υπέγραψε την Συμφωνία στις 20 Απριλίου του 2016, και τα 28 κράτη-μέλη της ΕΕ πρέπει ανεξαιρέτως να αποκτήσουν υποστήριξη από τα εθνικά τους κοινοβούλια, προτού οι Βρυξέλλες επικυρώσουν τη συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών ως Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνολικά, 55 χώρες που είναι υπεύθυνες για το 55% των παγκόσμιων εκπομπών πρέπει να επικυρώσουν τη συμφωνία πριν ξεκινήσει να ισχύει.

Η ΕΕ αποτελούσε τον τρίτο μεγαλύτερο ρυπαντή παγκοσμίως μετα τις ΗΠΑ και την Κίνα, ωστόσο κατάφερε να μειώσει τις εκπομπές Διοξειδίου του Άνθρακα (ΔτΑ). Στον παρακάτω πίνακα φαίνεται η εξέλιξη των εκπομπών ΔτΑ, από τους 4 μεγάλους παγκόσμιους ρυπαντές. Ευρώπη και ΗΠΑ έχουν μειώσει μεν τις εκπομπές ΔτΑ στην επικράτειά τους, όμως στην ουσία έχουν μετακυλίσει ένα μέρος τους κυρίως στην Κίνα και λιγότερο στην Ινδία, επειδή εκεί για οικονομικούς λόγους έχει μεταφερθεί σημαντικό κομμάτι των βιομηχανικών δραστηριοτήτων.

 Από τον συνολικό προϋπολογισμό της, η ΕΕ την περίοδο 2014-2020 διέθεσε/θα διαθέσει τουλάχιστον το 20% αυτού με στόχο την προσαρμογή των πολιτικών της για περιορισμό της αλλαγής του κλίματος. Τέτοιου είδους δεσμεύσεις προς τους πολίτες της ΕΕ  πρέπει να παραδοθεί μέσα από ένα νέο ολοκληρωμένο πλαίσιο πολιτικής της ΕΕ για δράση για το κλίμα, η οποία θα οδηγήσει σε μια χαμηλών εκπομπών και φιλική προς το κλίμα οικονομία. Αυτή η εκσυγχρονισμένη πολιτική καλύπτει την περίοδο μέχρι το 2030 και επικεντρώνεται στην εξασφάλιση μιας συντονισμένης προσέγγισης μεταξύ των κρατών μελών, καθώς και στη δημιουργία ενός κανονιστικού πλαισίου που θα αφορά στους επενδυτές.

Για ευκολότερη κατανόηση των πολιτικών που έχει θέσει η ΕΕ θα αναλυθούν ξεχωριστά οι δύο δεκαετίες (2020-2030), ενώ στο τέλος θα γίνει μια αναφορά στο πώς σκοπεύει η ΕΕ να δράσει απο το 2050.

  • Το πρόγραμμα του 2020

To πρόγραμμα της ΕΕ του 2020 για το Κλίμα και την Ενέργεια :

i. θέτει δεσμευτικούς εθνικούς στόχους για μείωση των αερίων του θερμοκηπίου (GHG) κατα 20% (σε σχέση με τα επίπεδα του 1990)

ii. στοχεύει σε αύξηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κατά 20%

iii.  και σε αύξηση κατά 20% της ενεργειακής απόδοσης

Οι γνωστοί ως 20-20-20 στόχοι αποσκοπούν στο να καταπολεμήσουν την αλλαγή του κλίματος, να αυξήσουν την ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ και να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά της. Συμπεριλαμβάνονται στην Στρατηγική για το 2020 της Ευρώπης για έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, η οποία αναγνωρίζει ότι η αντιμετώπιση της κλιματικής πρόκλησης και της ενέργειας συμβάλλει στη δημιουργία θέσεων εργασίας, και στη γενιά της “πράσινης” ανάπτυξης. Το πρόγραμμα αυτό υλοποιείται μέσω διαφόρων νομικών πράξεων, όπως το Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών της ΕΕ (ΣΕΔΕ / ETS),η προσπάθεια απόφασης για την κατανομή για τομείς που δεν καλύπτονται από το ΣΕΔΕ της ΕΕ, τη οδηγία για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ένα πλαίσιο για τη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα και μια απόφαση σχετικά με την συμπερίληψη της ύφεσης και των απορροφήσεων συνδεόμενους με τη χρήση της γης (LULUCF).

Tο πρόγραμμα έχει ήδη πετύχει ορισμένους στόχους του, συγεκριμένα οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου το 2012 μειώθηκαν κατά 18% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.

  • Το πλαίσιο του 2030

Οι αρχηγοί των κρατών μελών της ΕΕ αποφάσισαν στις 23 Οκτωβρίου 2014 να θέσουν νέους στόχους και συμφώνησαν στο να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 40% εως το 2030 σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Το πλαίσιο για το 2030 στόχευε στο να διαμορφώσει μια από ανταγωνιστική, σταθερή και ασφαλή ΕΕ από πλευράς οικονομίας και ενέργειας, ενώ θέτει ως νέο στόχο στην εξοικονόμηση ενέργειας κατά 27% σε συνδυασμό με τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

To πλαίσιο το 2030 πρότεινε ένα νέο πλαίσιο διακυβέρνησης βασισμένο στα εθνικά σχέδια για την ανταγωνιστική ασφαλή και αειφόρο ενέργεια, καθώς και ένα σύνολο βασικών δεικτών για την αξιολόγηση της προόδου σε βάθος χρόνου. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε ότι ένα αξιόπιστο και διαφανές σύστημα διακυβέρνησης θα πρέπει να αναπτυχθεί για να διασφαλιστεί ότι η ΕΕ πληροί τους στόχους της ενεργειακής πολιτικής της.

  • Στο δρόμο για το 2050

Με στόχο τη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών εκπομπών το 2050, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εξετάσει δεδομένα πέρα από τις βραχυπρόθεσμες και μεσοπρόθεσμες πραγματικότητες και έχει ορίσει μια οικονομικά αποδοτική πορεία για την επίτευξη πολύ μεγαλύτερων μειώσεων των εκπομπών από τα μέσα του αιώνα. Όλες οι μεγάλες οικονομίες θα χρειαστεί να προβούν σε μειώσεις των εκπομπών τους, αν έχουν ώς στόχο να διατηρείται η θερμοκρασία του πλανήτη κάτω από 2°C σε σύγκριση με τη θερμοκρασία στην προ-βιομηχανική εποχή.

Ο “χάρτης” μέσω του οποίου θα κινηθεί η ΕΕ δείχνει  ότι από το 2050 θα πρέπει να μειώσει τις εκπομπές της κατά 80% κάτω από τα επίπεδα του 1990 μέσω εγχώριων μειώσεων και μόνο. Εκθέτει ορόσημα τα οποία αποτελούν ένα αποδοτικό μονοπάτι με μειώσεις της τάξης του 40% έως το 2030 και 60% το 2040. Δείχνει επίσης πώς οι βασικοί τομείς που είναι υπεύθυνοι για τις εκπομπές- την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, τη βιομηχανία, τα κτίρια και κατασκευές της Ευρώπης, καθώς και η γεωργία- μπορούν να κάνουν  τη μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών και συμφέρουσας από άποψη κόστους.

  • Επικυρώσεις

Το ουγγρικό κοινοβούλιο ψήφισε επίσημα και ομόφωνα την επικύρωση της συμφωνίας των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα (στις 26.05.2016) όπως αυτή διαμορφώθηκε το 2015 στο Παρίσι, καθιστώντας την Ουγγαρία την πρώτη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περνά εθνική νομοθεσία για να στηρίξει τη συμφωνία.

Η Γαλλία είναι η δεύτερη χώρα  που προχώρησε στην επικύρωση της συμφωνίας στις 15.06.2016. Στην τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Παλάτι των Ηλυσίων, ο πρόεδρος της χώρας Φρανσουά Ολάντ υπέγραψε την Συμφωνία του Παρισιού η οποία είχε επικυρωθεί από την Γερουσία την περασμένη εβδομάδα.

 Στην ομιλία του κατά την τελετή, ο Ολάντ ανέφερε ότι την συμφωνία έχουν υπογράψει μέχρι στιγμής 17 χώρες και κάλεσε τις ευρωπαϊκές χώρες να επικυρώσουν τη συμφωνία μέχρι το τέλος του έτους.

Η Ελλάδα έχει δεσμευτεί και αυτή να μειώσει τις εκπομπές ρύπων μέχρι το 2030, αλλά στα μέσα του προηγούμενου έτους, η κυβέρνηση συνέχισε την αδειοδοτική διαδικασία για την πέμπτη μονάδα της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα, όπου συνεχίζει να λειτουργεί η «Πτολεμαΐδα ΙΙΙ», η πιο «βρώμικη» περιβαλλοντικά μονάδα λιγνίτη της.

Παρά τις διεθνείς πιέσεις και τις εκκλήσεις από οργανώσεις όπως η Greenpeace και η WWF, η Ελλάδα βρίσκεται στην 11η θέση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε απόλυτες ποσότητες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και επίσης κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ για τις εκπομπές κατά κεφαλήν, μαζί με την Κύπρο, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Κομισιόν.

  • Οι νέες επικυρώσεις

Οι ΗΠΑ και η Κίνα ανακοίνωσαν στις 3 Σεπτεμβρίου την επικύρωση της ιστορικής παγκόσμιας Συμφωνίας για το Κλίμα που είχε υπογραφεί στις 12 Δεκεμβρίου 2015 στο Παρίσι. Στα πλαίσια της σύσκεψης των G20 στην πόλη Χανγκτσόου της Κίνας, οι μεγαλύτεροι στον κόσμο ρυπαντές, δηλαδή η Κίνα και οι ΗΠΑ, ανακοίνωσαν ότι θα επικυρώσουν και επίσημα τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα και ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τσινπίνγκ, κατέθεσαν το σχέδιο επικύρωσης της συμφωνίας του Παρισιού στο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν.

Οι δύο κύριες οικονομίες του πλανήτη είναι μαζί υπεύθυνες για περισσότερο από το 40% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η Κίνα, η οποία εξακολουθεί να παράγει το 70% του ηλεκτρικού της από άνθρακα, παράγει περίπου το 24% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Το ανώτερο νομοθετικό όργανο του κομμουνιστικού καθεστώτος ψήφισε «την πρόταση για να επικυρωθεί» αυτή η ιστορική συνθήκη, που στοχεύει στον περιορισμό της ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω από το κρίσιμο όριο των 2 βαθμών Κελσίου σε σχέση με τα επίπεδα πριν από τη βιομηχανική εποχή.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ) ψήφισε την Τρίτη 4 Οκτωβρίου την έγκριση της επικύρωσης από την ΕΕ της συμφωνίας των Παρισίων για την κλιματική αλλαγή. Το Κοινοβούλιο έδωσε την έγκρισή του για την επικύρωση της συμφωνίας από την ΕΕ με 610 ψήφους υπέρ, 38 κατά και 31 αποχές.

Ακολούθησε επίσημη τελετή υπογραφής, σε συνέχεια της ομιλίας του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι-μουν, παρουσία της Γαλλίδας Υπουργού Περιβάλλοντος και Προέδρου του «COP21» Σεγκολέν Ρουαγιάλ, του Προέδρου της Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, καθώς και του Προέδρου του ΕΚ Μάρτιν Σουλτς.

Αφού εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το Συμβούλιο μπορεί να εγκρίνει επίσημα την απόφαση με επείγουσα διαδικασία, έτσι ώστε η ΕΕ, μαζί με τα 7 κράτη μέλη που έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία επικύρωσης, να καταθέσουν τα έγγραφα επικύρωσης στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη αυτή την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου. Τα επτά κράτη μέλη που έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία μέχρι στιγμής είναι: η Ουγγαρία, η Γαλλία, η Σλοβακία, η Αυστρία, η Μάλτα, η Πορτογαλία και η Γερμανία. Αυτά τα επτά κράτη μέλη αντιπροσωπεύουν περίπου το 5% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η επικύρωση από το ΕΚ επιτρέπει πλέον σε πολλές χώρες- μέλη της Ένωσης να την επικυρώσουν.

  • Η Υπέρβαση του 55%

Μέχρι το τέλος του προηγούμενου μήνα (Σεπτεμβρίου) 60 μόνο χώρες υπεύθυνες για το 48% των εκπομπών είχαν επικυρώσει την Συμφωνία και ο αρχικός στόχος των 55 χωρών που οι εκπομπές των οποίων να αντιστοιχούν τουλάχιστον στο 55% δεν φαινόταν εφικτός.

Το σημαντικό γεγονός είναι ότι την περασμένη Τετάρτη 5 Οκτωβρίου η Συμφωνία του Παρισιού συγκέντρωσε τις απαιτούμενες υιοθετήσεις. Συγκεκριμένα και ενώ απαιτούνταν υιοθέτηση από χώρες υπεύθυνες για το 55% των εκπομπών αερίων, τη δεδομένη στιγμή η Συμφωνία έχει υιοθετηθεί από 72 χώρες που είναι υπεύθυνες για το 56,75% των εκπομπών αερίων. Στόχος επετεύχθη!

Σε αυτό το πλαίσιο, και χάρη στην υποστήριξή της από τους μεγαλύτερους ρυπαντές όπως η Κίνα, οι ΗΠΑ, η Ινδία και η ΕΕ, η Συμφωνία των Παρισίων για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, η πρώτη διεθνής, νομικά δεσμευτική παγκόσμια συμφωνία για το κλίμα θα τεθεί σε ισχύ εφόσον πληρούνται πλέον όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις και μάλιστα πολύ συντομότερα από το αναμενόμενο, εγκαίρως για τη διάσκεψη COP 22 για την Κλιματική Αλλαγή που θα πραγματοποιηθεί στο Μαρόκο από τις 7 έως τις 18 Νοεμβρίου 2016.”

Θυμηθείτε κι αυτά
prev next

Πριν φύγετε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.