Ενοχλητικοί επιβάτες & καθυστέρηση πτήσης: η ευθύνη του αερομεταφορέα
Μια χαριτωμένη υπόθεση έπεσε στα χέρια του ΔΕΕ, στα πλαίσια της οποίας το Δικαστήριο κλήθηκε να ερμηνεύσει τον Κανονισμό 261/2004 για τα δικαιώματα των επιβατών αεροπορικών μεταφορών της ΕΕ σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης, καθυστέρησης ή ματαίωσης πτήσης.
Ο “LE” έκλεισε με την αεροπορική εταιρία ΤΑΡ πτήση από Βραζιλία για Όσλο με ανταπόκριση στη Λισσαβώνα. Η πτήση από Βραζιλία για Λισσαβώνα καθυστέρησε, επειδή ένας από τους επιβάτες έπαθε αμόκ και δάγκωσε συνεπιβάτη του, ενώ επιτέθηκε και σε μέλη του πληρώματος. Ως εκ τούτου, το αεροπλάνο προσγειώθηκε αναγκαστικά σε ενδιάμεσο αεροδρόμιο προκειμένου να αποβιβαστεί ο ενοχλητικός επιβάτης (unruly passenger). Λόγω της καθυστέρησης ο LE έχασε την ανταπόκριση από Λισσαβώνα για Όσλο και μπόρεσε να ταξιδέψει στον τελικό προορισμό του την επόμενη ημέρα, με την πρώτη επόμενη διαθέσιμη πτήση της ΤΑΡ.
Καθότι ο LE ζήτησε αποζημίωση από την αεροπορική εταιρία, ύψους 600 ευρώ κατ’ άρθρο 7 Κανονισμού 261/2004, και η εταιρία αρνήθηκε, εναντίον της ασκήθηκε αγωγή. Το επιληφθέν δικαστήριο ζήτησε από το ΔΕΕ να διευκρινίσει, εάν, σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοθετήματος αυτού, στον επιβάτη οφείλονται όντως χρήματα, ή αντιθέτως πρέπει να εφαρμοστεί η εξαίρεση της παρ. 3 άρθρου 5, σύμφωνα με την οποία: “ο πραγματικός αερομεταφορέας δεν υποχρεούται να πληρώσει αποζημίωση σύμφωνα με το άρθρο 7 αν μπορεί να αποδείξει ότι η ματαίωση έχει προκληθεί από έκτακτες περιστάσεις οι οποίες δεν θα μπορούσαν να αποφευχθούν ακόμη και αν είχαν ληφθεί όλα τα εύλογα μέτρα”.
Σύμφωνα με το ΔΕΕ, πράγματι η καθυστέρηση πτήσης που οφείλεται σε ενοχλητικούς επιβάτες εμπίπτει στην έννοια των “έκτακτων περιστάσεων”, εφόσον ο αερομεταφορέας δεν συνέτεινε στην εκδήλωση της ενοχλητικής συμπεριφοράς ούτε παρέλειψε να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για να την αποτρέψει, λαμβανομένων υπόψη των ενδείξεων που προμήνυαν τη συμπεριφορά αυτή.
Όμως ο αερομεταφορέας δεν απαλλάσσεται από την υποχρέωση αποζημίωσης, αν δεν λάβει όλα τα εύλογα μέτρα για να αποτρέψει ή να περιορίσει την καθυστέρηση του επιβάτη. Κατ’ ουσίαν απαιτείται να εξασφαλίσει την πιο γρήγορη αντικατάσταση του ματαιωμένου δρομολογίου, ακόμα κι αν τούτο σημαίνει, ότι θα τοποθετήσει τον επιβάτη σε πτήση άλλου αερομεταφορέα. Τούτο όμως με την επιφύλαξη, ότι η διευκόλυση αυτή δεν υπερβαίνει τις δυνατότητες της επιχείρησής του τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Εν κατακλείδι, στη σχολιαζόμενη υπόθεση το ΔΕΕ έκρινε, ότι η ΤΑΡ δεν έλαβε όλα τα εύλογα μέτρα για να αποτρέψει την καθυστέρηση, αφήνοντας τον επιβάτη της να περιμένει ένα 24ωρο μέχρι την πρώτη επόμενη διαθέσιμη πτήση της για Όσλο.
