Ο Νόμος για την προστασία του καταναλωτή μεταρρυθμίζεται εκ νέου

Την 19/06/2017 ο Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης έθεσε σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση το σχέδιο νόμου ‘Αναμόρφωση, τροποποίηση και συμπλήρωση των διατάξεων του ν. 2251/1994 για την «Προστασία των καταναλωτών»’. Η διαβούλευση έληξε την 29/06/2017. Το προς ψήφιση Νομοσχέδιο θα βρείτε εδώ.

Κυριότερες αλλαγές που επιφέρει το Νομοσχέδιο στον ισχύοντα Ν. 2251/1994 είναι οι εξής:

  • Αλλάζει η δομή του Νόμου, κατά το ότι προστίθεται άρθρο 1α που περιέχει κατάλογο ορισμών, που μέχρι πρότινος περιλαμβάνονταν σε διάφορα άρθρα του νομοθετήματος. Τα επιμέρους άρθρα αναδιατυπώνονται αναλόγως.
  • Τροποποιούνται οι έννοιες του καταναλωτή και του προμηθευτή, κατά τρόπον ώστε να συμμορφωθούν επιτέλους με πάγιες Ενωσιακές επιταγές. Συγκεκριμένα, ως καταναλωτής ορίζεται πλέον “κάθε φυσικό πρόσωπο το οποίο ενεργεί για λόγους που δεν εμπίπτουν στην εμπορική, επιχειρηματική, βιοτεχνική ή ελευθέρια επαγγελματική του δραστηριότητα”. Συνεπώς, η έννοια απομακρύνεται πλέον από το κριτήριο του “τελικού αποδέκτη” προιόντων και υπηρεσιών, που απένειμε την κρίσιμη ιδιότητα και σε πρόσωπα που ενεργούσαν συναλλαγές στα πλαίσια επαγγελματικής δραστηριότητας χωρίς πρόθεση μεταπώλησης. Ξεκαθαρίζεται, ότι καταναλωτής δεν νοείται να θεωρηθεί νομικό πρόσωπο ή ένωση προσώπων χωρίς νομική προσωπικότητα. Από τον ορισμό του προμηθευτή αποσύρεται η περιττή σημείωση, ότι ως τέτοιος μπορεί να θεωρηθεί και ο διαφημιζόμενος.
  • Απομακρύνεται η πρόβλεψη, σύμφωνα με την οποία καταναλωτής είναι και «κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που εγγυάται υπέρ καταναλωτή, εφόσον δεν ενεργεί στα πλαίσια της επαγγελματικής ή επιχειρηματικής δραστηριότητάς του». Επρόκειτο για ρύθμιση αντιφατική σε σχέση με τον γενικό ορισμό του καταναλωτή-τελικού αποδέκτη προιόντων και υπηρεσιών. Υπό την ισχύ της δηλ. προέκυπτε μια δυσχερώς δικαιολογούμενη διαφοροποίηση της προστασίας του καταναλωτή, με γνώμονα εάν αυτός είναι πρωτοφειλέτης ή εγγυητής. Ενώ δηλ. καταναλωτή ως αυτό- ή πρωτοφειλέτη αναγνωριζόταν ότι αποτελεί κάθε «τελικός αποδέκτης» προϊόντων ή υπηρεσιών, ως εγγυητής σε καταναλωτική σύμβαση με το παραπάνω ευρύτατο περιεχόμενο αναγνωριζόταν μόνο ο δρων εκτός της επαγγελματικής ή επιχειρηματικής δραστηριότητάς του. Η διακριτική αυτή μεταχείριση υποστηρίχθηκε ότι αντιφάσκει στη φύση και το σκοπό της εγγυητικής ευθύνης, η οποία είναι μεταξύ άλλων παρεπόμενη και πάντως τουλάχιστον ίση με αυτή του πρωτοφειλέτη.
  • Στο άρθρο 7α ως προιόντα που ενέχουν κινδύνους για τους ανηλίκους καταναλωτές αναφέρονται πλέον και αυτά που εγείρουν άμεσα ή έμμεσα τον πρόωρο ερωτισμό τους ή επιφέρουν την εξοικείωσή τους με ανήθικες ή ασεβείς πράξεις.
  • Από το άρθρο 9 που ρυθμίζει τη συγκριτική και άμεση διαφήμιση δια μέσου επικοινωνίας εξ αποστάσεως αφαιρείται η παραπομπή στις κυρώσεις του άρθρου 9θ. Αυτό αφήνει ρυθμιστικό κενό, που δεν αποκαθίσταται από τη διατύπωση του άρθρου 9θ.

Ελένης Τζούλια (Justina)

Θυμηθείτε κι αυτά
prev next

Πριν φύγετε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.