Πρόσβαση σε έγγραφα ΕΕ: Καϊλή κατά Ε. Κοινοβουλίου
Η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Ιουλίου 2025 (υπόθεση T-1031/23), αφορά την προσφυγή της ευρωβουλευτού Έφης Καϊλή κατά της άρνησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να της χορηγήσει πρόσβαση, βάσει του Κανονισμού 1049/2001, σε συγκεκριμένα διοικητικά έγγραφα που σχετίζονται με προηγούμενες υποθέσεις καταχρήσεων επιδομάτων από βουλευτές ή τους βοηθούς τους.
Η κα Καϊλή είχε ζητήσει τα εν λόγω έγγραφα στο πλαίσιο υπερασπιστικής της στρατηγικής σχετικά με ποινική διαδικασία που εκκρεμούσε εις βάρος της και σχετιζόταν με την άρση της ασυλίας της. Το Κοινοβούλιο αναγνώρισε ότι κατέχει τέτοια έγγραφα, όπως αποφάσεις καταλογισμού, επιστολές ειδοποίησης προς βουλευτές, χρεωστικά σημειώματα και σχετικά παραστατικά, πλην όμως αρνήθηκε την πρόσβαση, επικαλούμενο την εξαίρεση περί προστασίας δικαστικών διαδικασιών.
Το Δικαστήριο απέρριψε τη θέση του Κοινοβουλίου. Έκρινε ότι τα επίδικα έγγραφα αποτελούν προϊόντα διοικητικών διαδικασιών ελέγχου και όχι μέρος της ποινικής διαδικασίας ή οποιασδήποτε δίκης ενώπιον δικαστηρίου. Δεν περιλαμβάνουν εσωτερική νομική επιχειρηματολογία, ούτε αποκαλύπτουν θέσεις υπεράσπισης ή κατηγορίας. Η δημοσιοποίησή τους δεν θέτει σε κίνδυνο την ισότητα των όπλων, ούτε την καλή λειτουργία της δικαιοσύνης. Αντιθέτως, η πρόσβαση σε αυτά θεμελιώνεται στην αρχή της διαφάνειας που διέπει τη λειτουργία των θεσμικών οργάνων της Ένωσης.
Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν αιτιολόγησε επαρκώς την ύπαρξη συγκεκριμένης και πραγματικής απειλής κατά των προστατευόμενων συμφερόντων, όπως απαιτείται βάσει του Κανονισμού 1049/2001 για την επίκληση των εξαιρέσεων. Τόνισε ότι οι εξαιρέσεις αυτές πρέπει να ερμηνεύονται στενά και ότι το δημόσιο συμφέρον στη διαφάνεια υπερέχει, ιδίως όταν δεν διακυβεύεται κάποια δικαστική λειτουργία. Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση του Κοινοβουλίου και το υποχρέωσε να καλύψει τα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.
