Κατηγορία: Νομολογία

Η απόφαση του Δικαστηρίου έχει ενδιαφέρον, εφόσον ερμηνεύει τις διατάξεις 8 παρ. 1β και 75-82 του Κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001,  που αναφέρονται στα συλλογικά σήματα ΕΕ και τις προυποθέσεις πρόκλησης κινδύνου σύγχυσης μεταξύ αυτών και μεταγενέστερου υπό καταχώριση σημείου.  

Εμπίπτει η χρέωση για την κατανάλωση πόσιμου νερού σε διαμέρισμα, του οποίου ο ένοικος δεν έχει συνάψει ακόμα σύμβαση με την υπηρεσία ύδρευσης, στην έννοια της παροχής μη παραγγελθέντος;

Το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε, στη σκέψη 21 της διατάξεώς του, ότι η προσφυγή δεν πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 19 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς τον έκτο προσφεύγοντα, δεδομένου ότι αυτός δεν προσέφυγε στις υπηρεσίες τρίτου δικηγόρου για την εκπροσώπησή του, αλλά ενήργησε ιδίω ονόματι.

ΜΠρΠατρ 355/2020 (απόσπασμα, πηγή NOMOS) Οι ανακόπτοντες, με τον πρώτο λόγο ανακοπής τους ισχυρίζονται ότι η καθ` ης, με την ανακοπτόμενη επιταγή προς πληρωμή, επιτάσσει έκαστο εξ αυτών να της καταβάλει για τη σύνταξη της εν λόγω επιταγής το ποσό των 18.333,33 ευρώ, που αντιστοιχεί στο ποσό της επιδικασθείσας δικαστικής δαπάνης με την υπ` αριθμ. ΧΧΧΧΧΧ απόφαση του Εφετείου Αθηνών, […]

Περισσότερα για τη δοκιμή του μέσου καταναλωτή στο δίκαιο περί σημάτων μπορείτε να αναζητήσετε στη μελέτη που δημοσιεύεται στο 2ο τεύχος ΕπισκΕΔ 2020 “Fack Ju Göhte”: Σήματα που αντιτίθενται στη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη και η δοκιμή του καταναλωτή «μέσης ευαισθησίας και ανεκτικότητας», της admin μας Ελένης Τζούλια.