Το σφάλμα του εκκαλούντος ως λόγος εφέσεως
Απόφαση ΜονΠρωτΣύρου υπ’ αριθμ. 136ΤΜ/2021 (κατ’ έφεση)
Από το συνδυασμό των άρθρων 520, 522 και 534 ΚΠολΔ συνάγεται πως ως λόγος έφεσης μπορούν να προβληθούν και τα σφάλματα του ίδιου του εκκαλούντος, δηλαδή αυτός μπορεί ενώπιον του εφετείου να διορθώσει δικές του παραδρομές (ΑΠ 1442/2010 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 102/2010 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 408/2000 ΝΟΜΟΣ) αλλά υπό τους όρους και τους περιορισμούς των άρθρων 525, 526, 527 και 528 ΚΠολΔ (βλ. Μαργαρίτης Μ. Ερμηνεία ΚΠολΔ άρθρο 520 αριθ. 31, Κεραμέας/Κονδύλης/Νίκας/Πανταζόπουλος Ερμηνεία ΚΠολΔ άρθρο 520 αριθ. 5).
Συνάγεται επομένως από την παραπομπή στο άρθρο 526 ΚΠολΔ πως ο ενάγων, ως εκκαλών ή ως εφεσίβλητος, δεν μπορεί να μεταβάλλει στο εφετείο την ιστορική βάση της αγωγής του με την προσθήκη νέων γεγονότων (Κεραμέας/Κονδύλης/Νίκας/Πανταζόπουλος Ερμηνεία ΚΠολΔ άρθρο 520 αριθ.5). Ως ιστορική βάση της αγωγής, της οποίας δεν επιτρέπεται η μεταβολή, νοείται το σύνολο των γεγονότων (πραγματικών περιστατικών) επί των οποίων θεμελιώνεται το αίτημα αυτής (Ολ.ΑΠ 2/1994, ΑΠ 1152/2017 ΝΟΜΟΣ), ανεξαρτήτως του δοθέντος σε αυτά από τους διαδίκους νομικού χαρακτηρισμού, χωρίς δε την επίκληση των γεγονότων αυτών δεν είναι εφικτή η διάγνωση της επίδικης έννομης σχέσης (ΑΠ 1152/2017 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1087/2014 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 460/2013 ΝΟΜΟΣ). Ως ανεπίτρεπτη μεταβολή της βάσης της αγωγής κατά το 527 ΚΠολΔ νοείται και η αντικατάσταση της αρχικής ιστορικής βάσης της αγωγής (Ολ.ΑΠ 2/1994 ΝοΒ 1995 σελ. 385 και Μαργαρίτης Μ. Ερμηνεία ΚΠολΔ άρθρο 224 αριθ.2).
Λόγος εφέσεως με τον οποίο η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα μεταβάλλει την ιστορική βάση της αγωγής της αντικαθιστώντας τη σειρά συμβολαιογραφικών τίτλων, στην οποία ισχυρίζονταν με την αγωγή της ότι στηρίζεται η κυριότητά της, με άλλη τελείως διαφορετική σειρά τίτλων, απαράδεκτα προβάλλεται, σύμφωνα με την ανωτέρω μείζονα, και για αυτό πρέπει να απορριφθεί. Ο υπό κρίση λόγος τυγχάνει απορριπτέος ως απαράδεκτος, γιατί με αυτόν η εκκαλούσα μεταβάλλει την ιστορική βάση της αγωγής της, αντικαθιστώντας τη σειρά συμβολαιογραφικών τίτλων, την οποία παρέθεσε στην αγωγή της για να θεμελιώσει την εκ μέρους της κτήση κυριότητας με παράγωγο τρόπο, με άλλη διαφορετική διαδοχή τίτλων.