Κατηγορία: Νομολογία

Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών από δικηγόρους – Υποχρέωση του παρέχοντος υπηρεσίες δικηγόρου, ο οποίος εκπροσωπεί πελάτη στο πλαίσιο εθνικής ένδικης διαδικασίας, να ενεργεί κατόπιν συμφωνίας με δικηγόρο που ασκεί τη δραστηριότητά του ενώπιον του δικαστηρίου που έχει επιληφθεί της υπόθεσης – Όρια

Εθνική κανονιστική ρύθμιση – απαγόρευση προσφοράς, αναγγελίας ή χορήγησης πλεονεκτημάτων και άλλων διαφημιστικών δώρων στον τομέα των θεραπευτικών προϊόντων

Δεδομένου ότι στη χώρα μας δεν έχει γίνει χρήση της ευχέρειας που παρέχει το άρθρο 80 παρ. 2 GDPR, στις παρατηρήσεις – Τζούλια, ΧρΙΔ 2022, σελ. 450 επ. – επί της ανωτέρω αποφάσεως που δημοσιεύονται στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Χρονικά Ιδιωτικού Δικαίου αναλύεται η αρμοδιότητα των ενώσεων καταναλωτών προς έγερση αξιώσεων για παραβάσεις του GDPR και η νομική βάση επί της οποίας αυτή στηρίζεται.  

ΔΕΕ C-159/20: Το Βασίλειο της Δανίας, παραλείποντας να λάβει μέτρα για την πρόληψη ή την παύση της προσβολής που υφίστανται τα δικαιώματα επί της ΠΟΠ «φέτα» όταν οι Δανοί παραγωγοί γαλακτοκομικών προϊόντων εξάγουν σε τρίτες χώρες τυρί για το οποίο χρησιμοποιείται παρανόμως η ΠΟΠ αυτή, αποδυνάμωσε τη θέση της Ένωσης στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για την κατοχύρωση της προστασίας των συστημάτων ποιότητας της Ένωσης, υπονομεύοντας τη συνοχή της εξωτερικής εκπροσώπησης της Ένωσης.

Η απόφαση 4 Ob 132/21x του ανώτατου αυστριακού δικαστηρίου Austrian Oberste Gerichtshof (Supreme Court – OGH) από 17.09.2021 αναπαράγει τα πορίσματα του ΔΕΕ στην απόφαση επί των συνεκδικαζόμενων υποθέσεων C‑682/18 και C‑683/18, αναφορικά με το ζήτημα εάν και υπό ποίους όρους πλατφόρμες διαμοιρασμού βίντεο ή φιλοξενίας και ανταλλαγής αρχείων, όπως της youtube, ευθύνονται για προσβολή δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας τρίτων εκ μέρους των χρηστών τους. 

προδικαστική παραπομπή – ανταγωνισμός – αποκατά-
σταση της ζημίας που προκλήθηκε από πρακτική απαγο-
ρευόμενη από το άρθρο 101 ΣΛΕΕ – προσδιορισμός των
οντοτήτων που ευθύνονται για την αποκατάσταση της
ζημίας – αγωγή αποζημιώσεως η οποία στρέφεται κατά
της θυγατρικής μιας μητρικής εταιρείας και η οποία ασκή-
θηκε κατόπιν αποφάσεως διαπιστώνουσας τη συμμετοχήτης μητρικής και μόνον εταιρείας σε σύμπραξη – έννοια της «επιχειρήσεως» – έννοια της «οικονομικής ενότητας»

Ο υπό κρίση λόγος τυγχάνει απορριπτέος ως απαράδεκτος, γιατί με αυτόν η εκκαλούσα μεταβάλλει την ιστορική βάση της αγωγής της, αντικαθιστώντας τη σειρά συμβολαιογραφικών τίτλων, την οποία παρέθεσε στην αγωγή της για να θεμελιώσει την εκ μέρους της κτήση κυριότητας με παράγωγο τρόπο, με άλλη διαφορετική διαδοχή τίτλων.