Covid19: Προθεσμία αντιρρήσεων κατά Ευρωπαικής Διαταγής Πληρωμής

ΔΕΕ C‑18/21 της 15.09.2022: Εφαρμογή εθνικών μέτρων αναστολής δικονομικών προθεσμιών λόγω Covid19 και στη διαδικασία αντιρρήσεων κατά Ευρωπαικής διαταγής πληρωμής

Η Ευρωπαική διαταγή πληρωμής αποτελεί ένδικο βοήθημα ανάλογο με τη διαταγή πληρωμής του δικού μας ΚΠολΔ, το οποίο όμως προορίζεται για την είσπραξη εκκαθαρισμένων και βέβαιων αλλοδαπών απαιτήσεων, δηλ. τέτοιων που προκύπτουν από διασυνοριακές συναλλαγές. Η διαδικασία έκδοσης της Ευρωπαικής διαταγής πληρωμής θεσπίστηκε από τον Κανονισμό ΕΕ 1896/2006. Από την επίδοση της Ευρωπαικής διαταγής πληρωμής στον καθ’ ου, αυτός έχει 30 μέρες προθεσμία για την έγερση αντιρρήσεων. Εάν η προθεσμία απολεσθεί από λόγους ανωτέρας βίας ή μη έγκαιρης κοινοποίησης της Ευρωπαικής διαταγής πληρωμής, ο καθ’ ου μπορεί να ζητήσει την επανεξέταση αυτής από το αρμόδιο δικαστήριο του κράτους προέλευσης.

Στην υπόθεση C-18/21 το ΔΕΕ απασχόλησε το ερώτημα, εάν η παραπάνω προθεσμία των 30 ημερών μπορεί να ανασταλεί βάσει εθνικών ρυθμίσεων στα κράτη μέλη που διατάσσουν αναστολή των δικονομικών προθεσμιών λόγω της πανδημίας Covid19.

Το Δικαστήριο επεσήμανε ότι ο Κανονισμός 1896/2006 δεν προβαίνει σε πλήρη εναρμόνιση όλων των πτυχών της Ευρωπαϊκής διαδικασίας διαταγής πληρωμής. Μολονότι τα άρθρα 16 και 20 του Κανονισμού κατοχυρώνουν το δικαίωμα του καθού να υποβάλει δήλωση αντιρρήσεων κατά της Ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής που του επιδόθηκε εναρμονίζοντας ορισμένες πτυχές του δικαιώματος αυτού, όπως είναι οι διατυπώσεις και η προθεσμία άσκησής του, το χρονικό σημείο ενάρξεως της προθεσμίας αυτής, οι λόγοι διακοπής ή αναστολής της, και οι έκτακτες περιπτώσεις κατά τις οποίες ο καθού μπορεί, μετά τη λήξη της εν λόγω προθεσμίας, να ζητήσει την επανεξέταση της διαταγής, παραμένουν αρρύθμιστες. Ο Κανονισμός προβλέπει, ακολούθως, την εφαρμογή του δικονομικού δικαίου των κρατών μελών σε κάθε δικονομικό ζήτημα που δεν ρυθμίζεται ρητώς από αυτόν. Τα συναφή εθνικά μέτρα διέπονται από τις αρχές ισοδυναμίας και αποτελεσματικότητας.

Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, εθνική δικονομική ρύθμιση που κατέστησε δυνατή την αναβολή της είσπραξης των απαιτήσεων κατά λίγες μόνο εβδομάδες, διάστημα που αντιστοιχούσε στην περίοδο κατά την οποία, λόγω του αυστηρού περιορισμού που επιβλήθηκε στην εθνική επικράτεια εξαιτίας της πανδημίας COVID‑19, οι δικαιοδοτικές δραστηριότητες είχαν διαταραχθεί σημαντικά, ενώ παράλληλα διασφάλισε την αποτελεσματική διατήρηση των δικονομικών δικαιωμάτων άμυνας των οφειλετών, βρίσκει εφαρμογή και στα πλαίσια του προβλεπόμενου στο άρθρο 16 του Κανονισμού 1896/2006 δικαιώματος εναντιώσεως το οποίο είναι ουσιώδες για την επιδιωκόμενη από τον νομοθέτη της Ένωσης ισορροπία.

 
Θυμηθείτε κι αυτά
prev next

Πριν φύγετε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.