Η υποχρεωτική διαμεσολάβηση ήρθε…θα μείνει;;

Όπως είναι γνωστό, την 30.11.2019 δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Α΄ 190/2019 ο νόμος 4640/2019 με τίτλο “Διαμεσολάβηση σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις – Περαιτέρω εναρμόνιση της Ελληνικής Νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2008/52/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 2008 και άλλες διατάξεις”.

Το νομοθέτημα θεσπίζει υποχρέωση των διαδίκων συγκεκριμένων πολιτικών υποθέσεων να αποπειραθούν την επίλυση  της διαφοράς τους μέσω διαμεσολάβησης ενώπιον πιστοποιημένου διαμεσολαβητή και με υποχρεωτική παράσταση πληρεξουσίου δικηγόρου, πριν προχωρήσουν σε συζήτηση ενώπιον δικαστηρίου. Σύμφωνα με το άρθρο 6 του νέου νόμου, υποχρεωτική καθίσταται η προηγούμενη συνεδρία διαμεσολάβησης για το παραδεκτό της συζήτησης αγωγής που αφορά:

α) Οικογενειακές διαφορές, εκτός από αυτές των περιπτώσεων α ́, β ́ και γ ́ της παραγράφου 1, καθώς και
εκείνες της παραγράφου 2 του άρθρου 592 Κ.Πολ.Δ.,

β) Διαφορές που εκδικάζονται κατά την τακτική διαδικασία και υπάγονται στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου, αν η αξία του αντικειμένου της διαφοράς υπερβαίνει το ποσό των τριάντα χιλιάδων
(30.000) ευρώ και Πολυμελούς Πρωτοδικείου, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας,

γ) Διαφορές για τις οποίες σε έγγραφη συμφωνία των μερών προβλέπεται και είναι σε ισχύ ρήτρα διαμεσολάβησης.

Η παραπάνω ύλη είναι αισθητά μειωμένη σε σχέση με όσα προέβλεπε ο Ν. 4512/2018, σύμφωνα με τον οποίο σε υποχρεωτική προδικασία διαμεσολάβησης υπάγονταν οι παρακάτω ιδιωτικές διαφορές:

  • Οι διαφορές ανάμεσα στους ιδιοκτήτες ορόφων ή διαμερισμάτων από σχέση οροφοκτησίας, οι διαφορές από τη λειτουργία απλής και σύνθετης κάθετης ιδιοκτησίας, οι διαφορές ανάμεσα στους διαχειριστές ιδιοκτησίας κατ’ ορόφους και κάθετης ιδιοκτησίας και αφετέρου στους ιδιοκτήτες ορόφων, διαμερισμάτων και κάθετων ιδιοκτησιών, καθώς επίσης και διαφορές που εμπίπτουν στο ρυθμιστικό πλαίσιο των άρθρων 1003 έως 1031 ΑΚ.
  • Οι διαφορές που αφορούν απαιτήσεις αποζημίωσης οποιασδήποτε μορφής για ζημίες από αυτοκίνητο, ανάμεσα στους δικαιούχους ή τους διαδόχους τους και εκείνους που έχουν υποχρέωση προς αποζημίωση ή τους διαδόχους τους, όπως και απαιτήσεις από σύμβαση ασφάλισης αυτοκινήτου, ανάμεσα στις ασφαλιστικές εταιρείες και τους ασφαλισμένους ή τους διαδόχους τους, εκτός αν από το ζημιογόνο γεγονός επήλθε θάνατος ή σωματική βλάβη.
  • Οι διαφορές από αμοιβές του άρθρου 622 Α του ΚΠολΔ.
  • Οι οικογενειακές διαφορές, εκτός από αυτές της παρ. 1 περ. α’, β’ και γ’ και της παραγράφου 2 του άρθρου 592 ΚΠολΔ.
  • Οι διαφορές που αφορούν σε απαιτήσεις αποζημίωσης ασθενών ή των οικείων τους σε βάρος ιατρών, οι οποίες ανακύπτουν κατά την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας των τελευταίων.
  • Οι διαφορές που δημιουργούνται από την προσβολή εμπορικών σημάτων, διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, βιομηχανικών σχεδίων ή υποδειγμάτων.
  • Οι διαφορές από τη χορήγηση και τη χρήση πιστωτικών καρτών.

Παρόλα αυτά, ο Ν. 4640/2019 αιφνιδίασε τον νομικό κόσμο, προβλέποντας άμεση υποχρέωση των δικηγόρων να ενημερώνουν εγγράφως τους πελάτες τους περί του θεσμού της διαμεσολάβησης πριν από την κατάθεση οποιουδήποτε εισαγωγικού δικογράφου διαδικασίας, στην οποία η διαμεσολάβηση εφαρμόζεται έστω προαιρετικά. Και τούτο, με ποινή απαραδέκτου του δικογράφου. 

Ήδη η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων διατυπώνει την αντίθεσή της στο μέτρο αυτό, το οποίο μεταξύ άλλων καθιστά αδύνατη επί του παρόντος την παραδεκτή κατάθεση δικογράφων με ηλεκτρονικά μέσα από απόσταση. 

 

 
Θυμηθείτε κι αυτά
prev next

Πριν φύγετε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.