Υπαναχώρηση από ηλεκτρονική αγορά εισιτηρίων για συναυλία
Στην υπόθεση C-96/21 το ΔΕΕ είχε την ευκαιρία να ερμηνεύσει τα άρθρα 9 και 16 Οδηγίας 2011/83/ΕΕ για το δικαίωμα αναιτιολόγητης υπαναχώρησης καταναλωτή από σύμβαση που συνήφθη εξ αποστάσεως. Η ένδικη σύμβαση αφορούσε την αγορά εισιτηρίου για συναυλία και συνήφθη με ηλεκτρονικά μέσα από ψηφιακή πλατφόρμα κρατήσεων. Τα ερωτήματα που πραγματεύεται η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ουσιαστικά τα εξής τρία: α) Εμπίπτει η συγκεκριμένη υπηρεσία σε κάποια εξαίρεση από το δικαίωμα υπαναχώρησης που προβλέπεται στο άρθρο 16 της Οδηγίας; β) Ασκεί σχετικά επιρροή το γεγονός ότι η σύμβαση πώλησης των εισιτηρίων δεν συνήφθη με τον ίδιο τον διοργανωτή της συναυλίας αλλά με ενδιάμεση επιχείρηση κρατήσεων; γ) Εμποδίζει την εφαρμογή της εξαίρεσης το δεδομένο ότι η υπαναχώρηση ασκείται πολλούς μήνες πριν από την ημέρα για την οποία είναι προγραμματισμένη η συναυλία;
Σύμφωνα με το Δικαστήριο, πράγματι, η πώληση εισιτηρίων για μουσική εκδήλωση εμπίπτει στις υπηρεσίες που σχετίζονται με “δραστηριότητες αναψυχής” κατ’ άρθρο 16 στοιχ. ιβ΄ Οδηγίας 2011/83. Εάν λοιπόν πρόκειται για σύμβαση με “συγκεκριμένη ημερομηνία ή προθεσμία εκτέλεσης”, όπως είναι το σύνηθες στην περίπτωση αγοράς εισιτηρίων για την παρακολούθηση προγραμματισμένου μουσικού event, δεν παρέχεται δικαίωμα υπαναχώρησης στον αγοραστή-καταναλωτή. Σχετικά δεν ασκεί επιρροή, πόσο νωρίτερα από την ημερομηνία διεξαγωγής ακυρώνεται η κράτηση. Συγκεκριμένα, είναι αδιάφορο εάν την ημέρα κατά την οποία ο καταναλωτής δηλώνει ότι υπαναχωρεί, ο έμπορος θα μπορούσε να καλύψει με άλλον τρόπο την προκύψασα διαθεσιμότητα, ιδίως με τη μεταπώληση των εισιτηρίων σε άλλους πελάτες.
Ομοίως είναι αδιάφορο για την εφαρμογή της εξαίρεσης από το δικαίωμα υπαναχώρησης, ότι αντισυμβαλλόμενος του καταναλωτή είναι ενδιάμεσος που μεσολαβεί στη διακίνηση του ένδικου προϊόντος στην αγορά, χωρίς να το παρέχει ο ίδιος. Εν προκειμένω, η ψηφιακή πλατφόρμα κρατήσεων πωλεί εισιτήρια ως έμμεσος αντιπρόσωπος του διοργανωτή της συναυλίας. Λειτουργεί, έτσι, ως ενδιάμεσος έμπορος κατά την έννοια του άρθρου 2 σημείο 2 της Οδηγίας 2011/83 και οι ηλεκτρονικές συμβάσεις που συνάπτει με καταναλωτές εμπίπτουν κανονικά στις διατάξεις της Οδηγίας για τις εξ αποστάσεως καταναλωτικές συμβάσεις. Η μεταβίβαση δικαιώματος εισόδου σε συναυλία αποτελεί περαιτέρω υπηρεσία “σχετιζόμενη” με δραστηριότητα αναψυχής κι αυτό αρκεί για να πληρωθεί το πραγματικό του άρθρου 16 στοιχ. ιβ΄ Οδηγίας 2011/83.
